
แม่น้ำน่านกับแม่น้ำแควน้อยไหลมาบรรจบกันที่ตำบลปากโทก ห่างจากพิษณุโลกประมาณ 4 กิโลเมตร พอบรรจบเสร็จแล้วก็ไหลผ่านใจกลางเมือง

ถ้าพูดถึงแม่น้ำ ไม่ว่าเป็นแม่น้ำที่ไหน เขาก็จะกล่าวกันว่าแม่น้ำคือชีวิต มีแม่น้ำอยู่ตรงไหนก็จะคนมาตั้งถิ่นฐานตรงนั้น เพราะว่าชีวิตคนเราผูกพันกับสายน้ำ

แม่น้ำท่าจีนก็จะมีการเปลี่ยนแปลงของน้ำ บางบ้านสังเกตจากที่ถ้าไม่สร้างเขื่อนน้ำก็กัดเซาะ พื้นที่ก็หายไปเรื่อย ๆ

เราเกิดมาอยู่บริเวณนี้มาตั้งแต่เกิด สมัยที่ยังเป็นนักเรียนเราก็นั่งเรือข้ามฟาก เมื่อก่อนมีเรือรับข้ามฟาก ทุกวันก็หากินอยู่กับน้ำ

แพเราก็มีหมายเลขบ้าน มีทะเบียนบ้านพร้อม เราไม่ได้อยู่อย่างผิดกฎหมาย เราอยู่แบบถูกกฎหมาย

เวลาที่เราได้ทำงานวิจัยออกไป และได้สื่อสารผ่านสื่อโซเชี่ยวต่าง ๆ ทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผู้คนเข้ามาในชุมชนและสร้างรายได้ให้กับคนในชุมชนตรงนี้จริง ๆ

เราทำเกี่ยวกับตลาดใต้ เป็นงานวิจัยที่เน้นเรื่องการเข้าไปดูเกี่ยวกับวัฒนธรรมต่าง ๆ และหยิบนำเอาเรื่องนี้มาเล่าผ่านนวัตกรรมสื่อ

อัมพวาเป็นพื้นที่มีความท้าทายในแง่บริหารจัดการทั้งในมิติเชิงการท่องเที่ยว การใช้สอยทรัพยากรต้นทุน และการดูแลจิตใจของผู้คนที่เติบโตมาในพื้นที่อันเก่าแก่แห่งนี้

เพราะแม่น้ำลำคลองกับคนแม่กลองแยกกันไม่ขาดฉันใด ลมหายใจและคุณภาพชีวิตของคนแม่กลองก็ขึ้นอยู่กับสายน้ำฉันนั้น

พื้นที่ป่าธรรมชาติเป็นต้นทุนสำคัญที่จะผลิตน้ำ ยิ่งพื้นที่ป่าหนาแน่นมากเท่าไร ศักยภาพการให้น้ำต่อหน่วยพื้นที่ก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น

จังหวัดพิษณุโลก หรือรู้จักกันในชื่อ “เมืองสองแคว” เป็นเมืองที่เติบโตมาจากฐานทรัพยากรน้ำเป็นสำคัญ โดยมีแม่น้ำสายหลักที่ไหลผ่านกลางเมือง คือ “แม่น้ำน่าน”

ถ้าเรามีแหล่งน้ำที่สะอาดก็จะสามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ และมีคุณภาพชีวิตที่ดี เราก็มีความคาดหวังในการที่จะกำหนดแนวทางของมลพิษ