อาชีพก็คือการขับเรือลอยอังคาร หรือว่านำเที่ยว การเป็นอยู่ของชาวแพเมื่อก่อนจะช่วยเหลือกัน แต่ตอนนี้แพเริ่มเหลือน้อย เด็กเริ่มรู้จักน้อยลง ถ้าถามเด็กว่าแพคืออะไรก็จะไปไม่รู้ เพราะว่าไม่ได้อนุรักษ์ไว้ตามที่เคยมี เมื่อก่อนจะอยู่ตรงวัดพระศรีรัตนมหาธาตุตรงข้าม เมื่อก่อนอยู่ตรงนั้น แล้วช่วงอายุประมาณ 25 ย้ายมาอยู่ตรงโรงเรียนอาชีวะ พออยู่ได้ประมาณ 4 ปี แล้วย้ายมาอยู่แถววัดท่ามะปรางประมาณเกือบ 10 ปี

เป็นวิถีชีวิตง่าย ๆ หากินง่าย ๆ เวลามีอะไรก็คอยช่วยเหลือกัน เวลาบ้านไหนทำแพทุกคนก็จะถือเลื่อยบ้าง เชือกบ้างคอยไปช่วยกันยัดท้องแพ แต่สมัยนี้ไม่มีแล้ว แพเหลือน้อยมาก ตอนนี้เหมือนว่าในกรณีที่เขาจะสร้างเขื่อนก็ให้หลบมา พอสร้างเสร็จเราก็ไม่ได้กลับขึ้นไปอยู่ที่เก่า รอบนี้ก็มาอยู่ที่หลังวัดท่ามะปราง แต่วัดท่ามะปรางก็มีโครงการใหม่ว่าจะทำเขื่อนให้ดูดีเรียบร้อย เราก็ไม่แน่ใจว่าต้องย้ายอีกหรือเปล่า ถ้าย้ายอีกระยะไกลขึ้น เวลาเราขับเรือไปมาค่าน้ำมันก็แพงขึ้น

ข้อดีในการอยู่แพ เรามีแพแค่พอขยับขึ้นลงแค่นั้นเอง น้ำไฟมีปกติ น้ำประปาเราก็มี ความที่เราอยู่ที่นี่มานานการหากินก็ง่ายกว่า เวลาเราออกเรือทอดแหหาปลา ไปเป็นกลุ่มเป็นก้อนสนุกกว่า สมัยนี้เราต้องไปทำงาน ผมก็ทำกลางคืน ตอนผมทำงานตอนกลางคืนก็ไม่ค่อยได้มาช่วยพ่อ แต่ตอนนี้ร้านปิดก็เลย ต้องกลับมาทำที่นี่

เรือนแพเหมือนที่อยู่อาศัยของคน เหมือนข้างบนของคุณเป็นบ้าน ของพวกผมก็เป็นเรือนแพลอยอยู่บนแม่น้ำ เด็กสมัยนี้เวลามาเที่ยวจะมองว่าแพคืออะไร พวกเขาก็ไม่รู้ เพราะว่าเมื่อก่อนต่อให้ใครบอกไปเที่ยวตรงแพดีกว่า ไปนั่งเล่นตรงแพเขาจะรู้เลยว่าแพคือที่อยู่อาศัยของคนที่อยู่ในน้ำ หากินอยู่ในแม่น้ำ แต่สมัยนี้ไม่รู้

ปัณวิทย์ ด้วงสาม
ผู้อยู่อาศัยในเรือนแพ