ย้อนไป 40 ปี ที่นี่เป็นทุ่งนา ปลูกส้มได้ ทำสวนก็ได้ เราเห็นวิถีชีวิตที่เงียบสงบไม่เหมือนในกรุงเทพฯ เราเริ่มรู้สึกว่าเป็นเสน่ห์ ปกติเราอยู่ที่ถนนเราจะได้ยินแต่เสียงรถยนต์ เสียงแตรบ้าง แต่เปลี่ยนเป็นเสียงเรือ เราเริ่มรู้สึกว่านี่คือเสน่ห์ มีความสงบ และได้ยินเสียงนกร้อง เวลาผู้คนเรือขับผ่านก็มักทักทายกันด้วยรอยยิ้มแจ่มใส

ตั้งแต่วันแรกที่ย่างก้าวเข้ามาที่คลองบางมด แล้วเริ่มทำเรื่องคลอง เราจะได้รับความจริงใจกลับมาและสิ่งนั้นคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงใจเรา ทำให้เรารู้สึกว่าที่นี่คือบ้านของเรา เป็นบ้านหลังที่สองของเรา สิ่งนี้ทำให้ชุมชนเขาไว้วางใจเรา เชื่อในตัวเรา และก็ฝากอนาคตไว้กับเรา ก็เป็นอย่างหนึ่งที่ทำให้เรากับชุมชนผูกพันกันและก็อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว

เราก็ได้แต่หวังว่าพื้นที่สีเขียว หรือพื้นที่สีน้ำเงินที่เป็นน้ำจะยังคงอยู่ หน้าที่ของเราคือถ้าเราอยากจะดูแลพื้นที่สีเขียวให้อยู่ต่อไป เราจะต้องทำอะไรบางอย่าง นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทางเรากับเพื่อน ๆ อยากจะเชิญชวนผู้คนข้าสัมผัสมาที่นี่ ได้มาเห็นศักยภาพของคลองบางมด ชี้ชวนให้เขาเห็นคุณค่าเศรษฐกิจเชิงธรรมชาติ เชิงสิ่งแวดล้อม และนำเรื่องของการท่องเที่ยวเข้ามาเสริม

วิไลวรรณ ประทุมวงศ์ (ปรอ)
ผู้ร่วมก่อตั้งเซฟติสท์ ฟาร์ม