ผมจ่าสิบเอกทวี บูรณะเขตต์ อายุ 91 ปี สิ่งของต่าง ๆ ที่มีอยู่ในพิษณุโลกผมต้องพยายามเก็บไว้ให้ได้มากที่สุด เพราะว่าเป็นประวัติของบ้านเมือง เริ่มจากเก็บพระเครื่องก่อน เพราะว่าสมัยก่อนคนไทยต้องสนใจเรื่องพระ เชื่อกันว่าเป็นของสำคัญที่เราอยู่คู่กับจิตใจ มีความเคารพ นับถือ และศรัทธา

ผมเป็นคนชอบทุกอย่างที่เป็นของเก่า ของในพิพิธภัณฑ์ที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ก็คือช้อนส้อม ถ้วยชาม ถ้วยที่แตก ๆ ผมก็เอาปูนมาซ่อมให้สมบูรณ์ เอาสีมาทามาแต่ง เราก็เลยรู้จักทำให้เกิดความชอบขึ้นมา ถ้าคุณจับอะไรบ่อย ๆ จะรู้จักของสิ่งนั้นดี บางอย่างเราก็ได้แต่นึก เพราะว่าของสูญหายหมดแล้ว ของอะไรที่มีคุณค่ามาก ๆ เราก็ไปตามเก็บมารักษาไว้

ผมมีความคิดแตกต่างจากคนอื่น เพราะผมรู้ว่าสิ่งเหล่านี้คือประวัติศาสตร์ที่ควรจะต้องเก็บรักษาความรู้เหล่านี้ไว้ให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ต่อไป เลยต้องเก็บสิ่งที่คนอื่นเขาไม่เก็บ ทำในสิ่งที่คนอื่นเขาไม่ทำ ก็เกิดเป็นพิพิธภัณฑ์นี้ขึ้นมา ผมก็ดีใจที่สร้างไว้แล้วก็เป็นประโยชน์แก่คนอื่น ไม่ใช่ประโยชน์แก่คนอื่นอย่างเดียว หมายถึงชาติ บ้านเมืองที่ทุกคนควรจะรู้จัก บรรพบุรุษเรามายังไง เราอยู่กันยังไง แล้วเราควรจะดำเนินชีวิตต่อไปยังไง

จ่าสิบเอกทวี บูรณเขตต์
ผู้ก่อตั้งโรงหล่อบูรณะไทย และพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านจ่าทวี